مرزهای نقد و انتقاد از رهبری تا کجاست؟
رهبری معظم انقلاب خود بارها به صراحت متواضعانه اعلام داشتهاند که انتقاد از رهبری را ممنوع نمیدانند. اما باید توجه داشت که نباید به گونهای عمل کرد که به جای انتقاد حمله و اهانت و شکستن جایگاه رهبری صورت بگیرد. رهبری در جامعه جایگاهی است که قرار است در مواقع خطر نجات بخش جامعه باشد و به عنوان مثال در هنگام جنگ و جهاد مردم به فرمان او برای نجات دین و میهن خود جان بدهند، پس نباید کاری کرد که به بهانهی انتقاد، جایگاه رهبری و اثرگذاری آن شکسته شود.
از سوی دیگر باید توجه داشت که رهبری هم یک انسان است، البته انسانی وارسته و عادل و متصف به ویژگیهای لازم برای رهبری جامعه، پس نباید از او توقع اعجاز و خواستههای غیرطبیعی داشت. اما در عین حال باید به تسدید و هدایت الهی برای همه ی کسانی که در راه خدا مجاهدت کنند و با استقامت و اخلاص به دنبال پیمودن مسیر حق هستند امیدوار بود، زیرا هدایت و تسدید و نصرت الهی وعدهی تخلف ناپذیر خدای متعال است و اگر ما بتوانیم در راه حق اخلاص و صدق خود را به اثبات برسانیم خدای متعال همهی ما را مشمول الطاف خود و نصرت خویش قرار خواهد داد.